По четвртиот меморијален концерт за Тоше во МОБ, слушнавме што за концертот и за спомените врзани со Тоше изјавија неговите пријатели и соработници.
Огнен Неделковски, сценарист: “Секогаш е и тешко и тажно да се пишуваат сценаријата за овие Меморијални концерти, во чест на Тоше. Меѓутоа, се надевам дека ја постигнав таа мера што е неопходна, сценариото ем да биде информативно, ем во него да има многу емоции. Годинава беше поразлично, понеобично и мислам дека е оправдан концертот, затоа што Тоше ја сакаше класичната музика.”
Марија Николовска работоводител во гардероба: „Во МOБ работам 41 година, и вакви емоции досега немам доживеано. Работев и со Тоше, го облекував кога настапуваше. Има луѓе кои навистина не знаат дека тој совршено добро пееше арии. Да се наежи секој што ќе чуе. треба да се негува споменот на Тоше, тој тоа го заслужуваше. Последно, го гледав кога пееше на концертот на Танец, во МОБ. Затоа, синоќа ми надојдоа солзи…”
Симон Трпчески: “Особено ми бешe драго чувството кога ја видов снимката кога свиревме во Брисел, дури мислам дека помнам, тоа беше на 11. февруари 2005 година, кога Македонија го предаваше прашалникот во Брисел. Ми се вратија многу убави спомени и сеќавањата од хотелската соба, кога разговаравме за многу нешта. Оперското пеење уште еднаш ги потврди неговите квалитети, од најразлични димензии. Тој човек мене, како и на сите Македонци, ми е длабоко и во душата и срцето. Многу пати сум кажал тој беше пример за чиста и добар душа, онаков, кон што треба да се стреми секое човечко суштество. Покажа како се сака животот, без никакви задршки. Овој настан треба да продолжи, во ваков или поинаков концепт, затоа што еден таков човек со историска важноста за оваа држава, го заслужува тоа. Јас на концертот ја изведов песната „Љубена“ што ј направив за Домашниот избор за Евровизија. Вие ми велите на Тоше најмногу му се допаданла таа песна, лично тој ја одбрал неа. Ќе ви кажам и јас нешто- кога отидов кај Тоше во Крушево за да му ја отсвирам песната, тој веднаш се заљуби во неа. Ми се јави и следниот ден по Домашниот избор, разговаравме за некои работи. Јас сум среќен што многу ја сакаше оваа песна и секогаш кога за изведуваше не забораваше да ме спомне.”
Саша Никиоловски Ѓумар: “Многу сум возбуден, не ми замерувајте, денес оставете ме, утре барајте ме за изјава. Се уште овде ми трепери, во душава”.
Влатко Стефановски: “За жал јас и Тоше имавме средби, но немавме некоја позначајна соработка. Три дена поминавме заедно во Италија. Песната „Арија“ многу ми се допаѓа, таа е една од најдобрите композици и со задовоство ја прифатив понудата на Фондацијата да земам учество на овој концерт, но замолив да ја свирам оваа тема, бидејќи, како што кажав, многу ми се допаѓа”.
Роки од бендот на Тоше: “Чувствував како Тоше да е тука. Секогаш е такво чувството, екипата се собира ретко во вака голем состав, со гудачки оркестар, и штом се собереме се е по старо- филингот, зафрканциите. Веднаш се враќаат спомените. Само уште Тоше да се појави. Поминаа четири години од неговото заминување. Треба да има вакви концерти. Овој концерт покажа една страна на Тоше која фановите можеби не ја познаваа многу и не е лошо да видат дека Тоше работел и нешто друго, и тоа успешно.”
Весна Гинова Илкова: “Трема немав, одговорност да. Знаете зошто, Тоше беше голем човек, и како душа и како пејач. Направи многу, неговите песни ќе останат засекогаш. Jас ја избрав нумерата The hardest thing, ме посети на Тоше”.
Аленка Готар: “Се знавеме лично и бевме пријатели. Три минути пред да излезам на бина, бев добро. Но, само што го гледав она видео кога пееше Тоше, ми стана посебно тешко. За малку во песната Што ја пеев наместо „Једина, шта си ми урадила“ ќе испеев „Једини, што си ми урадио“. Зошто си отиде? Зошто требаше да оди? Не се простивме, не се поздравивме, тоа ми лежи на душа. Му реков на мојот менаџер, ќе одам во Скопје да сум поблиски до него. А денес веќе одам во Крушево”.
Calendar
